Komende week valt het nieuwste nummer van Gen. magazine bij klassieke vrienden op de mat. Digitale vrienden kunnen het blad online lezen via de website. Ben je nog geen vriend? Onderaan dit bericht kun je als voorproefje een artikel uit deze Gen. gratis downloaden.

Het themadossier van de laatste editie van de Gen. van dit jaar staat in het teken van Hugenoten. In veel families gaat er een verhaal rond van een Hugenoot in de stamboom. Afstammen van Hugenoten, dat is iets waar je eer mee inlegt. Maar waarom is dat eigenlijk? Misschien gaat het om de associatie met moed; Hugenoten gingen in tegen de heersende macht, ze stonden pal voor hun nieuwe religieuze overtuiging – ook al was dat levensgevaarlijk en moesten ze hun vaderland verlaten. Als die mensen tot je voorouders behoren, straalt hun dappere levenswandel ook een beetje af op jou als nazaat. 

Zoeken naar Paul Couvret

Onderzoek doen naar Hugenoten is geen makkelijke klus. Zeventiende-eeuwse handschriften ontcijferen is al een hele kunst, en in het Frans is dat nog veel lastiger, aldus Ellen Couvret in haar artikel over voorvader en Hugenoot Paul. Hij vluchtte vanuit Orléans met drie familieleden naar Rotterdam, om via Delft naar Zuid-Afrika te gaan. Veel Hugenoten zijn in Zuid-Afrika terechtgekomen; de VOC ronselde ze om wijngaarden aan te leggen en landbouw en veeteelt te ontwikkelen. Paul Couvret keerde al na een paar jaar, inmiddels met gezin, terug naar Rotterdam, waarna Ellen hem een tijdje ‘kwijt’ was. Toen ze hem terugvond, wachtte haar een onaangename verrassing: Paul was teruggekeerd naar Frankrijk en werd daar in 1714 gevangengenomen en ter dood gebracht.

Molukse archieven gered

Vrijwel alles wat door Nederlandse predikanten en hulppredikers in het verleden op de Molukken werd gearchiveerd, ging verloren tijdens opstanden en de Japanse bezetting, zo ging het verhaal. Historicus Hendrik Niemeijer is jarenlang met collega’s op zoek geweest en heeft veel materiaal veiliggesteld, dat nu wordt gedigitaliseerd en beschikbaar gemaakt voor genealogisch onderzoek.

De viool van Gregorius

Bea Brizee had al haar leven lang gewenst ooit een erfenis te krijgen ‘zonder verdriet’. Van iemand die ze niet kende dus. Die wens kwam in 1989 uit, toen ze een viool erfde van een onbekende oom. Toen bleek dat die oom dezelfde was als de jongen over wie in de familie het verhaal ging dat hij ooit met de noorderzon én zijn viool naar Parijs was vertrokken, was het verhaal rond. CBG-onderzoeker Jacqueline Verkleij ging de levensloop van de violist na en schreef er een mooi verhaal over.

Dit alles en nog heel veel meer in het nieuwste nummer van Gen.magazine.