Een verleden van slavernij en muziek

Willie Wartaal – bekend van de rapformatie De Jeugd van Tegenwoordig – is de artiestennaam van Olivier Locadia. Hij woont met zijn vriendin en dochter Daja in Den Haag; een tweede kind is op komst. Olivier vraagt zich af wat hij hen later kan vertellen over hun voorouders, want zelf weet hij bijna niets. De vraag die in deze aflevering van Verborgen verleden centraal staat is dan ook: waar liggen de roots van Olivier Locadia?

De moeder van Olivier Locadia overleed in 2016. Zij had een korte affaire met zijn vader, een muzikant uit Curaçao, waaruit Olivier is voortgekomen. Sinds kort heeft Olivier weer contact met hem, maar over zijn voorouders heeft hij nog nooit met hem gesproken. Hij hoopt dat muziek niet alleen bij hem en zijn vader in de genen zit, maar wellicht ook bij generaties daarvoor.

Tambú

Om achter de herkomst van zijn familie te komen vertrekt Olivier naar Curaçao, waar zijn ouders zijn geboren. Zijn halfbroer Edir vertelt hem over de muzikale carrière van hun vader, die in de jaren tachtig van de vorige eeuw hoog in de hitlijsten stond. Ook komt Olivier erachter dat zijn vader nog drie andere buitenechtelijke kinderen had. De traditie blijkt in de familie te zitten: Oliviers vader heeft zelf ook verschillende halfbroers en -zussen. Daarnaast zit muziek inderdaad in de genen. Zo blijkt opa Emirto Margarita saxofonist te zijn geweest en maakte ook overgrootmoeder Catharina Margarita muziek. Zij was zangeres van tambú, de slavenliederen die werden gezongen om te ontsnappen aan de dagelijkse werkelijkheid en om de herinnering van het thuisland te herscheppen.

Slavenregisters

Genealoog Christel Monsanto vertelt Olivier in het Nationaal Archief van Curaçao dat Catharina Margarita op 25 november 1892 werd geboren. Haar moeder heette Anita Raper, maar was geboren onder de naam Juanita Onofra. Zij was een tot slaaf gemaakte. Pas in 1863 werd ze vrijgemaakt met de naam Raper, de naam van haar moeder Martina. In de slavenregisters is terug te vinden dat Oliviers voormoeders ‘eigendom’ waren van Dorothea Elisabeth van der Meulen, eigenaresse van plantage Knip. Als Olivier de streek bezoekt waar de plantage ooit lag, hoort hij van historica Jeanne Henriquez dat zijn voorouders tuinslaven waren, die moesten werken buiten de hekken van het landhuis van Dorothea van der Meulen. Bij de afschaffing van de slavernij in 1863 kregen slavenhouders een vergoeding voor de slaven die ze kwijtraakten. Dorothea kreeg voor haar 146 slaven een bedrag van 29.200 gulden.

Slavenregisters werden door plantage-eigenaren bijgehouden om een zekere mate van controle over hun tot slaaf gemaakten te kunnen uitoefenen. Op de website van het Nationaal Archief in Den Haag kun je verschillende dossiers uit het koloniaal verleden van Suriname en Curaçao inzien, zoals de Surinaamse slavenregisters, Vrijverklaarde slaven van Suriname en de Nederlandse Antillen, en drie manumissies. Ben je zelf op zoek naar voorouders uit Curaçao? Lees dan de handige zoekhulp.

NPO Focus heeft een artikel en video’s gepubliceerd over het Nederlandse slavernijverleden.

"Een goede mix van alles"

De meeste tot slaaf gemaakten op Curaçao werden uit West-Afrika gehaald, uit landen als Ghana, Nigeria, Congo en Angola. De bevolking van het eiland bestaat verder uit een samensmelting van West- en Zuid-Europeanen en Sefardische Joden uit Spanje en Portugal, die in de koloniën hun geluk kwamen beproeven, en de oorspronkelijke Indiaanse bevolking. Dat is goed terug te zien in de uitslag van de DNA-test die Olivier eerder heeft laten doen. In de uitzending ontvangt hij een envelop van Rob van Drie van het CBG|Centrum voor familiegeschiedenis, met daarin een wereldkaart waarop te zien is dat Olivier voor 54% Afrikaanse wortels heeft, 21% Europees, een klein beetje Aziatisch en 11% Joods. ‘Een goede mix van alles’, concludeert Olivier.

Persoonskaarten

Wat niet in de uitzending wordt behandeld, is dat bij het CBG de persoonslijst van de moeder van Olivier te vinden is. Haar naam was Regmine Zenaida Locadia, geboren te Curaçao op 23 januari 1957 en overleden te Amsterdam op 29 maart 2016. Zij was de dochter van Petra Jasinta Locadia. Regmine trouwde in Amsterdam op 25 april 1990 met Stephen Amponsah, geboren te Accra (Ghana) op 20 oktober 1960. Persoonskaarten en -lijsten zijn – naast wat er bekend is binnen je familie – een goed uitgangspunt om met je stamboomonderzoek te beginnen. Meer informatie en het aanvraagformulier vind je op onze website.